Malta - week 8

Hey hallo allemaal!

Week 8 is alweer voorbij. Nog even en ik zit al op de helft. Wat gaat het snel zeg... Ik heb afgelopen week zo iets gaafs gedaan!

Mijn week begon eigenlijk vrij saai. Van maandag tot en met vrijdag heb ik gewoon stage gelopen. Ik maak op dit moment meer uren wat waarschijnlijk betekend dat ik mijn stage al eerder afrond dan verwacht. Wat natuurlijk op zich best fijn is, want ik heb me toch wel een beetje vergist in 5 maanden, haha.

Woensdag kregen we bezoek van de mama van Chelle. Als verrassing had zij de oma van Chelle meegenomen! Surprise Chelle, maar dit wist ik natuurlijk al langer want ik had al een appje gekregen. 3 weken van tevoren. En ik maar volhouden dat ik ECHT van niks wist. En zij maar afvragen wat de verrassing van haar moeder zou zijn Vrijdag zijn we gezellig met zn allen uit eten geweest, want zaterdagochtend stapten ze helaas weer op het vliegtuig. Jammer maar helaas, maar het slaapfeestje van Chelle en mij was dus ook weer over. Aangezien de moeder en oma van Chelle in haar bed moesten slapen, heeft zij een paar nachten bij mij doorgebracht. Erg gezellig natuurlijk! Het leek wel of we weer in ons oude appartement waren. Daar hebben wij namelijk ook iedere nacht samen gelegen.

Vrijdagochtend had ik post in de brievenbus zitten. "Van wie dat dan Iris?" Van Daphne, mijn vriendinnetje! De schat. Echt zoo lief! Ze had een kaartje opgestuurd met een paar cadeautjes. Of ja, een kaartje... De kaart was te klein dus zat er nog een hele A4 vel bij met een verhaal. Daarnaast had ze er ook foto's bijgestopt die nu boven mijn bed hangen, en een armbandje! Echt super lief allemaal.

Ennnnnn, DIT WEEKEND OH. MY. GOD. Ik denk niet dat ik meer hoef te zeggen dan de onderstaande foto.

IK HEB MET EEN BABYTIJGER GEKNUFFELD. Ik zet het even in Capslock en Bolt, want ohhhh, wat was dat gaaf! Kijk die pootjes dan. En dat snoetje ik ben verliefd. Het liefst zou ik hem willen meenemen naar huis! Zijn naam is Apollo. Apollo woont op een soort grote kinderboerderij met allemaal geiten en alpaca's en konijnen, maar ook 2 apen, een panter en nog meer tijgers! Zij worden daar opgevangen en verzorgd. De entree die je betaald, word gebruikt om de dieren te onderhouden. Om met de babytijgers op de foto te gaan, moet je nog een keer betalen. Niet veel hoor! De "donatie" gaat naar de onderhoud van de hokken, tijgers en alle andere dieren. Allemaal heel netjes geregeld dus. Als je benieuwd bent naar de andere foto's, ze staan in dit album. Alpaca's zijn trouwens nog gekker in het echie, echt ongelogen Het was echt een geweldige ervaring, om met een tijger te mogen knuffelen! Denk alleen niet dat ze bij de douane erdoor laten, als ik Apollo meeneem in mijn handbagage...

Ik kijk echt met een dikke glimlach terug op afgelopen week. Dit soort weken mogen er vaker tussen zitten! Over een week komen papa, mama, Beau en Luc deze kant op. Daar heb ik ook zo veel zin in. Ik ben benieuwd hoe dat ze het vinden hier.

Mochten jullie trouwens een kerstkaartje willen sturen naar Huize Imsierah, dan begin maar alvast met sturen! Het duurt hier namelijk 2 weken voordat zo een kaartje is gearriveerd, haha. De adventskalender is al binnen, dus kom maar door met die kaarten! Ze mogen opgestuurd worden naar: 9 Triq L-Imsierah apt 1, San Gwann, SGN MALTA. En dan zie ik jullie vanzelf met kerst!

Nou, dat was het weer voor deze week! Ik vind het lief dat jullie nog steeds mijn blog lezen, tot volgende week!

Veel liefs, Iris

Malta - week 6.1 en 7

Hey lieverds!

Jullie zullen wel denken: "week 6.1 en 7"? Tja... Wat zullen we zeggen. Volgens mij ben ik niet de beste blogster die er is "doe ik morgen wel, morgen schrijf ik echt een blog!" Ja hoor Iris... Niet dus. Oeps, sorry! Ik denk wel heel veel aan jullie hoor, hihi. Soms heb ik de tijd gewoon niet (slechte smoes Iris, je hebt super veel tijd, meer tijd dan in Nederland). Oké ik zal eerlijk zijn, soms weet ik gewoon echt niet wat ik moet schrijven but I did it! Dus aanschouw: week 6.1 en 7.

Week 6.1 dus. Week 6 was zo een fijne week! De zon scheen eindelijk weer, op stage maakte ik lange dagen, en op donderdag zou Luc weer landen! Daar keek ik ZO ontzettend naar uit. Deze keer had ik geen extra dagen vrij gevraagd, maar had ik ervoor gezorgd dat ik overuren had. Deze heb ik vrijdag en maandag ingeleverd, zodat we optimaal konden genieten van elkaar. En dat hebben we zeer zeker gedaan! Een half dagje werken, en daarna samen op pad. We hebben zoveel leuke dingen gedaan samen! We hebben ook de nodige bloopers gehad, maar je kunt eigenlijk ook niet anders verwachten van ons. Ik verklap nog niet te veel, want de dagen met Luc krijgen jullie te lezen in week 6.2. "Aha, vandaar 6.1 en 6.2" Ja ja, precies dat. Het is het wachten waard, geloof me. Heb nog eventjes geduld Luc zal zijn best doen voor een leuk blogje voor jullie te schrijven. "Luc?" Ja Luc! Ben benieuwd naar zijn schrijfkunsten.

"En week 7 dan, Iris?" Week 7 was een week met de nodige tranen, ik ga er niet om liegen. Dinsdag had ik (stiekem) een dagje vrij genomen, zodat Luc en ik 's morgens nog iets leuks konden doen want om half 6 's avonds zou hij weer naar huis vliegen. Zoals Winnie the Pooh zou zeggen: How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard. Het was alles behalve gemakkelijk, maar de toekomstplannen houden ons gaande. Over 6 weken is hij weer hier, en daarna gaat het snel. Vrijdagochtend kreeg ik het droevige bericht dat zijn oma diezelfde nacht is overleden. In gedachten ben ik bij hun, maar op zo een moment wil je echt heel graag even naar huis. Helaas gaat dit niet, maar er is geen moment dat ik niet aan ze denk. Shit happens, maar het mag nu ondertussen wel een beetje voorbij zijn.

Om de week toch nog een beetje leuk af te sluiten, gaan we vanavond naar Birgufest - Birgu by Candlelight. Heel het dorpje is vanavond verlicht door kaarslicht, ik denk dat dit zo mooi is! Ben echt benieuwd, ik heb er zin in. Maar nu eerst: de grote schoonmaak. Het is nodig, geloof me. Wens ons succes! En tot snel.

Liefs, Iris

Malta - week 5

Oh hey guys!

Week 5 is alweer voorbij en week 6 heeft ook al de helft gepasseerd. Het gaat hier echt als een tierelier. Ik zit al over 1/5 van mijn stageperiode hier, en ik ben nog steeds super blij dat ik de keuze heb gemaakt. We hebben eindelijk onze draai gevonden in ons appartementje en dat moest gevierd worden met een barbecue, echt super gezellig. Alleen was het huis het er volgens mij niet helemaal mee eens, het gas besloot er namelijk maandag mee op te houden. Wasmachine kapot, over kapot, gas op, ja hoor. Nu moeten we wel eten halen bij de tentjes hier in de buurt #balen. Gelukkig kwam gisteren onze huisbaas om 18u om alles te fixen. Of niet... Volgens mij is hij nog altijd niet langs geweest, echt typisch Maltees.

Marvin was hier afgelopen week, de vriend van Chelle. Erg gezellig, hoewel ze wel veel weg waren. Fijn samen het eiland verkennen enzo. Wat ik snap natuurlijk! Luc komt namelijk ook donderdag (morgen dus ), en ook we hebben genoeg plannen. Hier in Marsa, ongeveer 20 minuutjes met de bus, is een paardenracebaan dus daar gaan we naar kijken, en er is een aquarium, en allemaal grotten, en kliffen, en we willen Gozo nog zien en daar een quad huren en en... Te veel om op te noemen! Gelukkig hebben we nog de tijd tot en met begin februari! Het volgende blog zal Luc waarschijnlijk ook schrijven, want dat had hij de vorige keer al beloofd. Ben benieuwd hoe hij het aan gaat pakken.

Maar het lekkerste van Malta is nog altijd het weer! Zon, zee, strand. Behalve de afgelopen paar dagen . Het begon maandag. Of ja, eigenlijk afgelopen week al een keertje toen we de was 's nachts buiten hadden hangen en het begon te onweren. Resultaat -> kleren nog natter dan toen ze uit bad kwamen (daar doen wij momenteel geïmproviseerd de was in. Badje vol laten lopen, wasmiddel erin en soppen maar). Waardoor we dus weer het wasrekje in onze mini-woonkamer moesten zetten waardoor we onze salontafel dus niet kwijt konden. MAAR, maandag. De grap. Het onweerde als een gek en de regen kwam met bakken de hemel uit. Ik, slim als ik ben: extra kleren in mn tas, schoenen in mn tas, en hup de slippertjes aan, capuchon op en lopen maar. Onder het motto: de kins beater naate bein als ein naate boks hebben (je kunt beter natte benen dan een natte broek hebben, voor de Nederlanders onder ons). In dit geval dus voeten. En enkels, toen ik de straat moest oversteken. En bijna mn slipper kwijt raakte. Goed idee, slechte uitvoering. Volgens mij werd ik kei hard uitgelachen, maar dat had ik niet in de gaten. Was meer bezig met mn slipper die bijna besloot er vandoor te gaan. Geen idee wat die dacht, misschien wilde hij wel sneller op stage zijn. Logische gedachten wel, want ik heb er wel een uur over gedaan om op stage te komen. Note: normaal duurt het zo een 15 minuten. En vandaag was het weer raak hoor. Alleen was iemand anders de Sjaak vandaag. Hier voor ons kantoor staat de straat he-le-maal blank. Ongelogen tot halverwege je been. Oké misschien voor de meeste tot hun enkel, maar voor mij halverwege mijn been (team korte beentjes!). Maar goed, veel water dus. En dan zijn er van die slimmeriken die toch denken: "Ey, dat is leuk! Laat ik er met mijn autootje eens doorheen gaan rijden, vind die vast leuk." Ja niet dus pannenkoek, die kwam dus vast te zitten. Maar het mooiste van alles komt nog. Stel het je even voor he: straat die blank staat met water, een oud mannetje in een volkwagenbusje, en een vrachtwagen die achter hem staat te toeteren en te schreeuwen. Die vrachtwagenchauffeur moest dus blijkbaar ergens heen, met haast, en kon niet langer wachten. Dus, wat gebeurt er nu: de vrachtwagen begint gewoon te rijden, duwt de VWbus aan de kant en rijdt weer verder ik wist niet wat ik zag, het zag er zo grappig uit. Maar goed, genoeg regen verhalen voor nu. Denk dat er nog genoeg komen. Blijkbaar is er dus ook ergens een weg gescheurd doordat de regen zand heeft weggespoeld, of zo iets.

Mijn stageweken beginnen trouwens steeds meer vorm te krijgen, echt fijn. Ik krijg meer en meer taken en Mark gaat me meer betrekken bij het bedrijf. Snel moet ik een nieuwsbrief schrijven waar ik mezelf ook in moet voorstellen (yay). Echt super leuk.

Dit was het wel zo een beetje van afgelopen anderhalve week... Voor volgende week verwacht ik een leuker blog met weer een paar foto's! Dankjewel voor het lezen, jullie zijn de beste!

Tot volgende week. Liefs, Iris

Malta - week 4

Hiiiii!

2 blogs op 1 dag! Hebben jullie even geluk. Niet dat ik de afgelopen week veel mee heb gemaakt hoor. Woensdag was ik weer terug in Malta. Toch wel weer fijn om terug te zijn, het weer is hier toch wel een stukje beter. Lees: gemiddeld 28 graden. Ennnn, we zitten eindelijk in ons nieuwe appartementje! Ik was zo blij. Ik heb gelijk mijn kamertje een beetje gepoetst en ben daarna begonnen met mijn kamer inrichten. Niet dat er veel in te richten was... De fotolijstjes enzo moesten nog gehaald worden. Die avond ben ik wel nog even lekker naar de schoonheidsspecialiste gegaan voor mijn nagels te laten doen, even lekker een momentje voor mezelf!

Donderdag was hier (alweer) een feestdag, dus hadden we vrij op stage! Die Maltezers hier hebben echt voor alles een feestdag. Hoewel dit wel de laatste is tot en met kerstmis. Jammerrrr. 's Middags even gezellig naar de stad met Chelle om spulletjes te halen voor het huisje, en daarna nog samen gezellig boodschappen gedaan en samen gekookt.

Vrijdag, alweer bijna weekend. Na stage ben ik gelijk naar Nanon gegaan, we hadden namelijk 's avonds een bootparty. Samen hebben we lekker wat gegeten, en daarna zijn we richting Sliema vertrokken. De bootparty was erg gezellig, en daarna zijn we nog naar Footloose gegaan. Zaterdag was een beetje een beetje een dagje van niks. Lekker uitslapen en daarna heb ik de was in bad gedaan. Want ja, onze wasmachine is kapot. Daarna samen even naar de supermarkt en de groenteboer zodat we er even tegenaan kunnen.

Vandaag, zondag, is echt een rustdag. Ik ga zo nog eventjes een paar foto's van deze week en afgelopen week online zetten, daarna nog een wasje doen en verder nikssss.

Jullie horen snel weer van me! Kusjes

Malta - week 3

Hoi hoi!

Sorry voor de vertraging jongens, maar er is een hoop gebeurt afgelopen week. Hele leuke dingen, maar ook minder leuke dingen. Het leuke van vorige week is dat Luc eindelijk langs kwam, YAY! Het was zo gezellig. Ik zal eventjes een beetje dag tot dag beschrijven, anders loopt het hele verhaal door elkaar ;)

Maandag: vandaag maakte ik een extra lange dag, volgensmij was het 6u toen ik naar buiten liep, terwijl mijn normale eindtijd tussen 4u en half 5 ligt. Ik was moe! Snel de bus naar huis en de hele avond niks doen.

Dinsdag: Luc komt! Eindelijk. Vroeg beginnen zodat ik op tijd klaar ben met werken. Oh, Luc heeft vertraging. Dan werk ik maar een beetje langer door, zodat ik nog meer vrije uren krijg deze week! Hup weer aan het werk en om half 6 de bus in naar het vliegveld om Luc op te halen. ’s Avonds lekker uiteten, mijn kleren halen in het appartement en snel naar ons eigen appartementje!

Woensdag: weer vroeg op, want ik moet gewoon naar stage. Luc heb ik kennis laten maken met de andere medewerkers daar, en daarna is hij zelf op pad gegaan. Om 3u was ik klaar, dus zijn we snel naar huis gegaan, lekker gegeten (Luc had weer eens gekookt!), klaargemaakt en op de bus naar Valletta gestapt. Daar hebben we een beetje rondgelopen en later zijn we op het terras gaan zitten met een fles prosecco. Eventjes lekker genieten met ons 2tjes.

Donderdag: de laatste stagedag van deze week! Ook vandaag weer om 3u klaar, dus we hebben de hele avond voor onszelf. ’s Avonds zijn we eerst bij de Salsa bar in Paceville gaan zitten, en later kwam Chelle ons joinen. Daarna gingen we opstap in Footloose, de Nederlandse bar. Het was erg gezellig! En laat, half 4 waren we thuis. Niet dat dat normaal een probleem is, maaaar….

Vrijdag, 7:30: de wekker gaat. “Ik voel me nog een beetje zat”, hoor ik mezelf nog zeggen. Dat belooft wat, want om half 10 moeten we in Sliema zijn voor onze boottocht naar Gozo en de Blue Lagoon. We vertrokken al een beetje eerder, zodat we nog duikbrillen konden kopen. Gelukkig viel het allemaal wel mee, en kon ik op de boot met volle teugen genieten. Eerst gingen we met de boot naar de Blue Lagoon. Daar konden we met een speedbootje mee richting de grotten, en daarna hebben we nog even gesnorkeld. Voor dat we het wisten vertrok de boot weer. Toen we eenmaal aan het varen waren, besefte ik me dat mijn spijkerbroekje weg was. Je spijkerbroekje weg? Ja mijn spijkerbroekje weg. Ik denk dat hij de zee leuker vond dan het landleven, dus besloot hij een duik te nemen. Ik hoop dat hij en Spongebob een gelukkig leven tegenmoed gaan. Nou goed, mijn broekje achter me gelaten vaarde we door naar Gozo. Daar hadden we ook weer een stop waar we konden zwemmen en snorkelen. De terugreis duurde bijna 2u, dus Luc en ik zijn lekker bruin geworden op de boot. Het was echt genieten. ’s Avonds had Luc weer lekker gekookt en lagen we er weer redelijk op tijd in want zaterdag beloofde ook een drukke dag te worden.

Zaterdag: de wekker ging weer vroeg, en de sfeer zat er goed in. Vandaag stond Mdina op het programma, de stad waar veel films en series worden opgenomen (zo ook Game of Thrones, mijn favoriete serie). Mdina was super mooi, maar na een paar uurtjes hadden we het ook wel gezien daar en besloten we naar de Dingli Cliffs te gaan. Dat was erg indrukwekkend! De kliffen waren echt mega groot! Niet normaal. Maar goed, na een tijdje was ik wel toe aan een verfrissende duik, dus hup de bus in en op naar de Blue Grotto. Hier kon je echt mega mooi snorkelen! Luc en ik waren een beetje van de rest van de mensen weggelopen, dus we hadden een beetje een privéklif voor onszelf. Helaas hebben we op de terugweg gelijk kennisgemaakt met het typische Maltese openbaarvervoer. De bus kwam niet opdagen, verdorie. Laat op de avond kwamen we terug in het appartementje, werd er een pizza in de oven gegooid en moesten de koffers ingepakt worden. De koffers ingepakt? Ja, de koffers ingepakt… we hadden eerder deze week namelijk het vreselijke nieuws gekregen dat de vader van iemand in de vriendengroep van Luc was overleden. Zondagochtend vroeg hadden we het vliegtuig terug naar huis.

Zondag: de wekker gaat vroeg, de taxi is mooi op tijd en zet ons netjes af bij het vliegveld. Alles verloopt prima en we zijn eerder dan verwacht terug in Dusseldorf op daar opgepikt te worden door de ouders van Luc.

Maandag: lekker uitslapen en de hele dag niks doen. ’s Avonds eventjes snel op bezoek thuis en daarna sushi eten met Luc. We willen toch nog een beetje het vakantiegevoel hebben.

Dinsdag: de dag van de crematie van Lei. Na de persoonlijke mis gaan we met de vriendengroep wat eten. ’s Avonds ploffen Luc en ik op de bank en proberen we er nog een fijne avond van te maken. Dubbele gevoelens spelen op deze dag. Het verlies van Lei komt bij iedereen hard aan, maar ook het feit dat ik de volgende morgen weer in het vliegtuig stap naar Malta is niet gemakkelijk.

Woensdag: de wekker gaat weer vroeg, om 6:55 gaat mijn vliegtuig weer richting Malta. In het vliegtuig schrijf ik ook weer een groot deel van mijn blog. Vandaar ook dat deze week een hoop vertraging heeft opgelopen met het plaatsen van mijn blog! Hoe de rest van de week is verlopen, horen jullie in week 4.

Liefs, Iris

Malta - week 2

Hey allemaal!

Zijn we weer hoor. Weekje 2 is alweer bijna voorbij. Afgelopen week is hier veel gebeurd... En ik zal er niet om heen gaan draaien: wat is Malta een k*t land. Niks is hier geregeld. We hebben een beetje drama met ons appartement. Of ja, onze appartementEN. "Yes, on the 28th of August you can move into your new apartment." 2 dagen later: "No the first week of September." Ondertussen zitten we dus al bijna in de 2e week van september: "No you can move the 15th" en nog dezelfde dag "Yeah maybe the 16th or 17th because we have to fix the oven." ARE YOU EVEN SERIOUS? Ja nou goed, niks aan te doen... Blijven ademen, we komen er wel. Maar wat het hele verhaal nog leuker maakt: we zijn dus uit ons eerste appartement gezet. Lang, saai verhaal. Komt er op neer dat hij een overbooking had. Gelukkig, thank God, hebben we Romée leren kennen. Echt een hele lieve meid, maar haar huisbaar is echt onze lifesaver hoor. Hij had namelijk nog wel een kamertje vrij voor ons in een appartement. Niet het mooiste en beste appartement dat ik ooit heb gezien, maar het is beter dan niks en ik vind het allemaal wel prima zo. En hij heeft ons gematst hoor met de prijs. We zitten nu in een appartement met een gedeelde woonkamer, keuken en badkamer. Wat het erg gezellig maakt! Onze huisgenootjes zijn echt wel leuk.

En verder, Malta... Ja nou, echt een prachtig land. De omgeving is echt super mooi, vind ik. Eigenlijk moet je gewoon ergens random heen lopen en kijken waar je uit komt. Dat heb ik afgelopen week ook een keer gedaan. Moet je kijken waar ik uit kwam!

Maar de mentaliteit van die mensen... alsjeblieft en dankjewel kennen ze hier niet hoor. En helemaal mooi: ze komen overal te laat en hebben nooit haast, totdat ze in de auto stappen. Toeteren en doen, echt niet normaal. I like Crete better, dus jullie hoeven echt niet bang te zijn dat ik niet meer terug kom uit Malta. No worries.

Mijn eerste stapavondje heb ik trouwens ook al gehad deze week! Was erg gezellig. Je hebt hier zo een club, "Footloose". De eigenaar is Nederlands en de meeste jongeren die daar gaan stappen ook. Je hebt dus altijd wel een beetje aanspraak met iemand. Wat dat betreft maakt iedereen hier echt gemakkelijk contact.

Verder heb ik deze week eigenlijk weinig meegemaakt. Maar dit is al meer dan genoeg voor mijn gevoel vanavond gaan we naar Valletta toe, daar is de Gaypride. Ik ben benieuwd! Ben nog nooit naar zo iets heen geweest. Jullie horen snel hoe het daar was!

Veel liefs en tot snel

Malta - week 1

Hallo allemaal!

Zijn we weer hoor. Het heeft eventjes geduurd, maar dan heb je ook iets. Toen ik in Kreta was, had ik het veelte druk om een blog te schrijven #zund. Ik heb wel genoten hoor! Daar niet van. Maar ik zal alles de komende 5 maanden inhalen, want volgens mij heb ik tijd genoeg om jullie al mijn verhalen te delen!   

Ik zal jullie eventjes een beschrijving geven van dit moment, want ik geniet echt met volle teugen. Het is bijna half 12 's morgens. De winkels zijn op zondag allemaal dicht in Malta, behalve de echte grote winkels zoals de Lidl (ja je leest het goed, de lidl, ze hebben hier gewoon een lidl) zijn open. Maar ja, dat is dan weer een half uur met de bus of zo. Ontbijtje kan ik dus niet halen. Ik heb besloten om naar Valetta te lopen. Niet dat dat een wereldreis hoor. Floriana, waar wij momenteel wonen maar hopelijk deze week weg gaan, en Valetta liggen maar 5 minuten loop afstand van elkaar af. Ik zit hier op een terrasje en heb net mijn ontbijtje gekregen. Croissantje, toasted bread, verse Dju van Oranje (zoals Luc het zou zeggen) en een cappuccino. Om mij heen is het terras echt helemaal vol. Er zijn nog veel mensen op vakantie hier heb ik het idee, vooral ouderen. De meeste komen uit Engeland of Duitsland. 

Over Engeland gesproken: wat een drukte in St. Julians toen hun moesten voetballen! Mijn Goooooood. Echt een gekkenhuis daar. Ook toen Belgie van de week moest voetballen hoor, echt niet normaal. 

Maar goed, even terug komen op mijn verhaal. Ik ben dus aan het genieten nu. Mijn eerste stageweek zit er alweer op en het bevalt me wel. Ik moet nog veel leren denk ik, maar dat zal wel goed komen. Volgende week heb ik ook weer gewoon een normale week. Donderdag gaan we misschien opstap, want dan is studentenavond in Footloose. Footloose is een Nederlandse club in St. Julians. Hopelijk verhuizen we deze week ook naar San Gwann, daar is ons echt appartementje. De week daarna ziet er heel anders uit. Dan komt Luc namelijk! Eindelijk. Ik heb een paar daagjes vrij gevraagd zodat we samen veel tijd samen kunnen doorbrengen, het eiland kunnen verkennen en vooral bijpraten en genieten van elkaar. Ik heb er zo veel zin in! 

Ik zal jullie ook even voorstellen aan Chelle. Zij is mijn kamergenootje. Zien jullie dat meisje naast me op de foto? Dat is ze! Echt een leuke meid. Denk dat we nog genoeg gekke momenten mee gaan maken. 

Nou goed... Ik ga mijn verhaaltje afsluiten voor deze keer! Ik spreek jullie snel weer. In het album kunnen jullie foto's vinden van deze week. Om het helemaal compleet te maken zal ik jullie de funfacts over Malta tot nu toe nog even opsommen! Nou ja, funfacts... Lees zelf maar!

Funfacts:

• Blij zijn als je bus levend verlaat. Wat een mafkezen, die Maltezers in het verkeer. Nooit haast, behalve als ze in de auto zitten
• Überhaupt blij zijn als je in de bus komt! Soms rijden ze je gewoon voorbij
• Blij zijn als je in de juiste bus stapt. Ze rijden hier aan de linkerkant = OMDENKEN. Ook met oversteken trouwens 
• Maltezers verkopen zelden groenten in de supermarkt. Ik zweer dat er iedere morgen een groenteboer tegenover ons appartement stond. Tot het moment dat ik groenten en fruit wilde gaan halen van de week en ik dus een uur naar groentjes heb lopen zoeken #bootyworkout
• Regen kennen ze hier bijna niet in Malta. Wil je toch een verfrissende douche? Ga dan fijn in de bus zitten! Grote kans dat de airco lekt en je een klats water over je heen krijgt
• Eigenlijk zijn de bussen dus gewoon stom. Niet leuk. Vervelend. You name it. Maar wel goedkoop, dat scheelt
• Afwassen gaat hier beter in de douche dan in de gootsteen zelf. Benieuwd naar het filmpje? Ff appen 

We spreken ons snel weer!

Veel liefs en een dikke kus van mij

Eerste bloggie van dit jaar

Hi people!

Reisblogje 1 van dit jaar... Ik had deze al veel eerder willen schrijven, maar WAT. EEN. DRUKTE. Echt absurd. Ik zal jullie even vertellen wat er aan de hand is.

Zoals de meeste nog wel weten van vorig jaar, is dat we constant met 7 à 8 meiden hebben gezeten. Iedereen hiervan mocht op en strand en wist hoe alles in zijn werk ging. MAAR, dit jaar: chaos. We hebben op dit moment maar 6 meiden, waarvan er maar 4 op het strand mogen. Wat dus resulteert in dubbelshifts. Maw: 's ochtends vroeg je bed en 's avonds laat erin omdat je laat terug komt van stal.

Wat nog meer chaos met zich meebrengt is de verhuizing. Vorig jaar zaten we in Georgioupolis, dit jaar in Kavros. Ligt ongeveer 5km van elkaar af. De stal ligt op ongeveer 10 minuten lopen van ons appartementje af. Hier hangen dan ook wel weer voordelen aan vast: we hebben een koelkastje en oven die we vorig jaar niet hadden, de douche is gewoon binnen en niet buiten naast de uilen van vorig jaar én we hoeven niet meer over die kiezelweg naar boven en onder. VET CHILL.

Maar goed, alle chaos even achterwegen gelaten: wat voelt dit als thuiskomen zeg ik ben zo blij dat ik weer terug ben. En ik weet ook zeker dat Beau en ik, als we samen over een paar jaar gaan, een geweldige tijd gaan beleven. Het weer is hier echt perfect. De eerste paar dagen dat ik hier zat zaten we in een hittegolf, maar die is nu weer over. Gemiddeld is het hier 34 graden maar tegen het eind van de week zullen we waarschijnlijk de 37 graden aantikken. Lekker warmmmmm.

Ik heb dit jaar, jammer maar helaas, nog niet op het paard gezeten. Maar dat komt nog wel! We hebben momenteel super veel beginnersritten en Kristy heeft me gisteren pas de nieuwe weg naar het strand kunnen laten zien, dus snel zal ik weer op het strand te vinden zijn! Niet dat ik nog niet op het strand ben geweest met de paarden hoor... Dit jaar hebben we namelijk iets nieuws: ride&swim. Je stapt met de klanten op het paard naar het strand, daar mogen ze zwemmen met de paarden en daarna stap je weer naar huis. Super chill. Voor de klanten dan hahaha. Want stiekem heb ik de dag daarna best last van spierpijn. Maar shhht, niemand zeggen. Het meeste wat ik tot nu toe op 1 dag heb gelopen is rond de 25km. Fijn de been- en bilspiertjes trainen.

En verder... Maak ik op dit moment eigenlijk niet zo heel veel mee. Het is vooral veel werken en anders chillen in het huisje of op het strand. Gelukkig zijn de andere meiden hier mega leuk dus mijn tijd krijg ik wel om. No worries. In de loop van de komende 2 weken komen er ook weer nieuwe meiden bij, dus zal het wel rustiger worden.

Dat was het wel even tot nu toe. Ik probeer jullie van de week nog een keer op de hoogte te stellen hoe alles hier is, maar ik beloof niks. Eventjes kijken hoe alles loopt maar ik zal mijn best doen!

Veel liefs, een dikke kus en doe iedereen de groetjes van mij,

Iris